گنبد این بقعه (با ارتفاع 18 متر) دارای گچ‌بری‌ها و تزئینات طلایی و لاجوردی رنگ بوده و در طول سالیان متمادی بخش اعظم تزئینات آن از بین رفته‌است. معماری این سازه تاریخی دارای خصوصیات دوره حمله مغول به ایران می‌باشد و در آن هیچگونه تزئینات کاشی‌کاری به چشم نمی‌خورد. متأسفانه از کتیبه‌های چهار دیوار داخل گنبد اثر چندانی بر جای نمانده اما خطوط کوفی به کار رفته در آنها مشهود بوده و به خطوط گنبد هشت، مدرسه شاه‌کمالیه و بقعه فهادان شبیه می‌باشد. در خصوص نام این بنا روایت‌های غیرمستندی وجود دارد که قدمت ساخت آنرا به زمان حمله اسکندر مقدونی به ایران نسبت می‌دهد که در طی آن از این بنا به عنوان زندان استفاده می‌شده‌است. این اثر تاریخی در اسفندماه سال 1346 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.