این کاروانسرا و ساباط در دوره قاجار که کشتیرانی تجاری در رود کارون از خرمشهر به اهواز و بالعکس رونق یافته، توسط محمدتقی معین‌التجار بوشهری و با همکاری شخصی به نام محمدحسن‌خان سعدوالدوله بنا شده و بین سال‌های 1307 تا سال 1332 برای تخلیه بارهای کشتی‌های تجاری مورد استفاده قرار می‌گرفته است. پس از آن تا سال 1374 سرای مزبور به صورت غرفه غرفه و به عنوان انبار مورد استفاده قرار داشت تا اینکه در این سال بر اثر آتش‌سوزی بخش اعظم بنا از بین رفت و بیشتر ستون‌ها و سقف عمارت دچار آسیب‌دیدگی شدید شد. این بنای تاریخی در آبان ماه سال 1377 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید و پس از طی دوره مرمت و بازسازی طولانی سرانجام در نوروز 1393 به روی گردشگران بازگشایی شد.