روستای دولاب دارای آب و هوای معتدل کوهستانی و در حدود 160 چشمه دائمی دارد. پس به حق شایسته است که نامش دولاب یعنی «دول ئاو» باشد که تنوّع هر چهار فصل و زیبایی های بی نظیر آن را بر پیشانی خود حک نموده است.

هر فصل ویژگی خاصّ خودش را داراست. در بهار کوه ها، باغ و دشت ها مخملی سبز به تن می آرایند. زمزمه چشمه ها و جویبارها با نغمه پرندگان روح و روان، چشم و گوش را نوازش می دهند. میوه های رنگارنگ تابستان درکنار چشمه های سرد و خنک، خستگی را از تن عابران و رهگذران می زداید. بیشتر مردم روستای دولاب به کشاورزی (باغداری)، دامداری و زنبورداری می پردازند.

 تاریخ بنای روستا معلوم نیست، اما قدمت آن به بیش از ٩00 سال پیش می رسد.